De meest recente schilderijen van Flore de Koning(1977) hebben voor het
merendeel de titel ÔSlices of LandŐ.
Het zijn bergachtige landschappen die weggesneden lijken te zijn uit een
groter geheel en geplaatst in een anonieme ruimte. Er hangt een beklemmende
sfeer, alsof er onderaards iets gaande is dat de hele omgeving kan veranderen.
Het landschap bevindt zich in een overgangsfase: de sneeuw op de bergen
smelt of is al volledig verdwenen, terwijl in het land zelf grote afgravingen
hebben plaatsgevonden.
Het biedt een troosteloze en volkomen desolate aanblik, wat er aan architectuur
staat is een merkwaardige afwisseling van modernistische gebouwen, ru•nes,kerkjes
die zo geplukt lijken van een kitscherige kaart uit een wintersportgebied
en massieve koepelvormige bouwsels die doen denken aan kerncentrales.
Alles maakt een artificieele indruk. Ieder landschap is als een zetstuk
dat naar iets anders geschoven kan worden om een nieuwe combinatie te vormen.
Voordat Flore de Koning gaat schilderen, bouwt zij maquettes met behulp
van stukken hout, kippengaas en materiaal uit de modelbouw. Sommige onderdelen
in haar werk heeft zij zelfs van te voren gemaakt van klei of gevormd
uit glas. Ook tijdschriften en kranten worden zorgvuldig bekeken op bruikbare
informatie.
Zij studeerde af aan de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht. In het
kader van een uitwisselingsprogramma woonde en werkte zij in Berlijn.
Aan het Chelsea College of Art & Design te Londen haalde zij in 2002
een postacademische graad. Zij ontving diverse beurzen o.a. Erasmus Scholarship
en de VSB Talentenbeurs, van het Fonds voor Beeldende Kunst, Vormgeving
en Bouwkunst ontving zij startstipendia.
Flore de Koning schildert met olieverf en acryl op linnen. |