URBAN PARADISE schilderijen van Bonnie Severien(1978)
Al sinds de oudheid zijn wij op zoek naar de ideale samenleving. Ontzagwekkende
tempelcomplexen en fonkelende paleizen symboliseerden de macht van keizers,
koningen en dictators.
Talloze idee‘n ontstonden om de toenemende verstedelijking in een ideale
vorm te kunnen uitdrukken. Vanaf de16e eeuwse Utopisten tot het huidige
digitale tijdperk worden ontwerpen geschetst die onze samenleving almaar
aantrekkelijker moeten maken.Hiervoor wordt steeds meer natuur opgeofferd,
ofwel probeert men de natuurkrachten verder te kunnen onderdrukken.
De manier waarop het uiterlijk van onze samenleving verandert en naar
hedendaagse maatstaven wordt omgevormd fascineert Bonnie Severien(1978).
Met een kritisch en zorgwekkend oog bekijkt zij de steeds toenemende
ongelijkheid in de verhouding natuur-architectuur en de positie van de
mens hierbinnen.
Severien neemt afstand en schept haar eigen werkelijkheid: Urban Paradise
Bonnie Severien:
ÔMijn schilderijen doen een uitspraak over simultane•teit, over gelijktijdigheid
van contrasterende werelden. De meest manifeste representatie van wat
door mensenhand gemaakt is zijn gebouwen.Het Nieuwe Bouwen van de twintigste
eeuw verheerlijkte glas,staal en beton. Een jungle van architectuur en
vegetatie zorgt voor een vervreemdende situatie, tot de natuur geheel
wordt overwoekerd door constructies, ze bestaat alleen nog maar uit een
plaatje. Voor iedereen verdwijnen oude waarden, terwijl nieuwe nog niet
zijn geformuleerd en zo bevindt de wereld zich in een staat van permanente
flux, van overgang naar een nog onbekende toekomst.
Het zijn gestolde ontwerpen voor de toekomst, waar de mens nog ingezet
moet worden.Õ
ÔIk gebruik beelden uit de massa-media, die van zichzelf al een bepaalde anonimiteit hebben, en voeg ze op een nieuwe manier samen. Hierdoor ontstaat een bewust aangedikt beeld van wat toch al kunstmatig is Ð hoe ver kun je gaan in het construeren van je ideaalbeeld?Õ
