Nies Vooijs(1952) schildert en maakt installaties. Inspiratiebron zijn foto’s uit tijdschriften en kranten, folders van de Gamma en momenten van herinnering. Een groot tabularisch kasboek uit het begin van de vorige eeuw fungeert als ideeënmagazijn: dubbele pagina’s over de volle breedte beplakt met stroken tape, een lege bladzijde met rechtsonder een kleine zwart-wit foto van een schilderij van de Chirico, maar ook namen van bezoekers van een installatie en voorin het boek het zeer regelmatige handschrift van de boekhouder van weleer.
Vooijs houdt van zwart. Zwart als basis, als contrast tussen niets en allesabsorberend. Vanuit het zwart ontstaan de dingen. Er is, echter, geen donker zonder licht. Zij ziet het daglicht dat langs de vensters van haar atelier glijdt en noteert de schaduw van een herinnering.
De figuratie in het inspiratiemateriaal wordt versneden en uitvergroot tot abstracte velden. De verf wordt dun en transparant aangebracht. Het doek wordt meerdere malen gekanteld waardoor horizontalen, verticalen en diagonalen elkaar overlappen. Door de donkere tinten snijdt soms een scherpe witte baan, als een zonnestraal die een verduisterd vertrek doorklieft.